|
انجمن علمی-ادبی سیّدجلال آل احمد مردی که در میقات، خسی شد؛ و در ادبیّات، کسی؛... همو که "جلال آل قلم" بود
| ||
|
به مناسبت روز معلّم این چند معلّم مولانا
در عرفان، برای رشد کردن، نیاز به "راهبر"، است... این راهبر، همان پیر و مرشد و معلّم است.
مولانا نیز در زندگی خود، معلّم‌های خاصّی داشته: ابتدا پدرش "بها ولد" معلّمش بود، که روحانی و مجتهد شهر بلخ بود. سپس شمس تبریزی؛ که عارفی بود و "آن" داشت و لحظه‌ای آمد و رفت... پس از غیبت شمس تبریزی از زندگی مولانا، او به "خلوت" پناه نـبرد؛ چون گاهی از تنهایی "بلا" خیزد! مولانا با صلاح‌الدّین زرکوب آشنا شد. الفت او با این عارف ساده‌دل، آموزه‌های عرفانی را به مولانا افزود. پس از مرگ صلاح‌الدّین، باز هم مولانا به سمت معلّم فرهیختۀ دیگر رفت؛ او حسام‌الدّین چلَبی را به عنوان معلّم و یار صمیمی خود برگزید، که نتیجۀ همنشینی مولوی با حسام‌الدّین، کتاب "مثنوی معنوی" شد.
بی "پیـر" مرو تو در خرابات هـر چنـد سِکنـدرِ زمانـی
+ یادِ حضرت استادم را بخیر میدارم؛ که "معلّم" بود به تمام معنا... هرکجا هست، خدایا به سلامت دارش...
سعید جرّاحی 11/2/99 روز معلّم مبارک...
موضوعات مرتبط: ادبیـّات، فرهنگی برچسب‌ها: تک گویی, کلاس درس و امتحان [ پنجشنبه یازدهم اردیبهشت ۱۳۹۹ ] [ 17:46 ] [ انجمن جلال آل احمد ]
|
درباره وبلاگ  این وبلاگ، از همه ی دوست‌دارانِ اندیشه های ناب "جلال‌آل‌احمد" و نیز همه ی آن‌هایی که معتقد به آزاداندیشیِ سالم و منطقی هستند، دعوت به همکاری می‌کند؛ ...نیز از صاحب‌نظرانی که به "نقد" عالمانه اعتقاد دارند. امـّا چرا از هر دری، سخنـی؟! باید بگویم که «جلال بزرگ» از هیچ چیز در اطرافش، غافل نبود؛ و از هیچ نکته‌ای فروگذار نکرد؛ چون که او «درد دین و جامعه» را با هم داشت... ما نیز به تبعیـّت از آن «روشنفکر جهان‌دیده»، از همه چیز سخن خواهیم گفت... | |
| [ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
