انجمن علمی-ادبی سیّدجلال آل احمد
مردی  که در میقات، خسی شد؛ و  در ادبیّات، کسی؛...  همو   که "جلال آل قلم" بود
پيوندهای روزانه


 
 
 
 
 
 
مرگ دیکتاتور خاصّ !
 

 

 

 

 


 
 


(1) من شاهِ شاهان هستم..

من شاهِ شاهـانِ آفریقا  هستم...

من هیچ‌کس را  قبول ندارم جز  خودم  را .. !!
 
 ...


 
(2)  شلّیک نکنید؛ التماس می‌کنم شلّیک نکنید.. مرا  نکشیــد !!!
 
 


 
این‌ها، جملاتی هستند که سرهنگ دیکتاتور، در دو دوره‌ی زمانی متفاوت بر زبان آورده است؛

یکی در اوج قدرت، و دیگری در اوج ذلـّت!!!
 


 
و بالاخره شاه شاهان پس از فرار،  و  مخفی شدن‌های بی‌فایده، با خفّت تمام دستگیر شد و  به هلاکت رسید.
 ...
 
 
 

 

 

 


 
 
در ابتدا ، سرهنگ جوان، مردانه جلوی آمریکا قد  علم کرد ..

او  در ابتدا  خیلی محبوب بود... 

 
 
 
 

 

 


 
 
 
 
او  با  "جمال عبدالنّاصر"، رهبر مصر، پیمان ریشه‌کنی اسراییل را   بست...

این جمله از او  معروف است که:

"من اسراییلی‌ها را  به  دریا می‌ریزم"..............

 
 
 
 
 
 


 


 
کاش پیوند آن دو   یار صمیمی،

هرگز   قطع نمی‌شد.......
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 


 
 
قذّافی  با  "فیدل کاسترو"  رهبر  کوبا پیمان بست تا  جلوی آمریکا بایستد..

قذّافی، روزهای اوّل، خیلی آرمانی بود...

خیلی دوست‌داشتی بود........

خیلی خوب بود........

خیلی خوب...............
 
 
 
 
 
 

 
 

 


 
 
 یادمه اوایل زمامداری قذّافی،

به خاطر مخالفتش با  سلطه‌ی آمریکا،

آمریکاییها خانه‌اش را  بمبارن کردند!

قذّافی جان سالم به در برد، امـّا یکی از هواپیماهای آمریکایی را  ساقط کرد؛

...و  مجسّمه‌ی آن‌را  به عنوان نماد مبارزه با آمریکا در یکی از میادین شهر گذاشت.

او  یک‌تنه  جلوی آمریکا ایستاد...

 

 


 
 
 


 
 
 
 
 
او یک انقلابیِ  تمام‌عیار  بود...

علاقه‌اش به انقلابیون بزرگ، از  عکس‌های  روی لباسش مشخّص است...


 

 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 کاش قذّافی،

همان‌جور   دوست‌داشتنی  می‌ماند...

کاش سرهنگ محبوب، همان‌جور انقلابی و  مردمی  می‌ماند...

...

کاش قذّافی،  "قــذّافــــی"  می‌ماند!!!.........
 

 
 
 
.
.
.
.
 .
 .
.
.
.
 امــّــا...
.

.
.
.
.
.
 
 
 
 
امّا...

امـّـا  کم‌کم  غرور  و  تکبـّر  وارد  وجود  سرهنگ شد! 
 

 
 
 
 
 
 
 
 حیف از  سرهنگ قذّافی!

حیف از سرهنگ!

غرورش، زمینش زد...

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 


 او خودش را  شاه شاهان آفریقا  می‌دانست!!!
 
 
 


 
 
 
 
 
 
 
قذّافی که با  امام موسی صدر، رابطه‌ی خوبی داشت؛

آن‌ها که همدیگه را  دوست داشتند؛

 

 

 

 

 

 

 

 ...

اگر  سرهنگ با امام موسی صدر  متّحد می‌شد،

به تمام اهداف مقدّسش می‌رسید...
 


 
 
 
 
 
 
 
پس چرا؟..

پس چرا  با ناجوانمردی تمام، این روحانی عزیز را  ربود  و  سر به‌نیست کرد؟!!!
 ...

آیا  قذّافی در این قضیه، از کسی دستور می‌گرفت؟؟؟!!!! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
کاش این اتـّـحاد  را   نمی‌شکستند،

تا این روحانی روشنفکر، منشأ  خیـر  در  جهان اسلام باشد............
 

 
.
.
.
.
.
.
 
 
 
 
امـّــا  نه!
... 
 ظاهراً  که  تکبــّــر ،

سراسر  وجودِ  قذّافی را   گرفته بود!
 
 
 
 
 
 
 

 


 
 
 
او می‌خواست همه‌چیزش با  دیگران فرق کند! و بالاتر از بقیه باشد!!

حتـّی در  لباس‌هایش!!!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
و  عجیب‌تر  از آن

شتـر  مخصوص سرهنگ!!
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
علاوه بر لباس،

یک اخلاق عجیب دیگر هم داشت؛

او  مهمانان خارجی را  در  زیر  چادر  ملاقات می‌کرد!

 
 
 
 
 


 
 
 
 این همان حسنی مبارک، دیکتاتور مصر  است

در زیر  چادر!
 
 
 
 
 
 

 


 
 
 
 قذّافی با  دیکتاتورهای خاورمیانه

رابطه‌ی خوبی داشت!
 
 

سمت راست: حسنی مبارک مصری

سمت چپ: عبدالله صالح یمنی


 
 
 
 
 
 
 
بد نیست که بدونید

این خیمه و   چادر  و   شتر ، همگی  ظاهرسازی بود!

 تصویر زیر، عکس هواپیمای شخصی قذّافی است!!!
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 


 
 
 
سرهنگ فقط به 

محافظان زن  اعتماد داشت..!!!

 
 
 


 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

زنان گزینش‌شده..!
 
 

 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 علاوه بر آن

 او  با  زنـان،

سـ..ر   و    سـ....ـرّی   هــــم داشــــت..........!!!
 
 
 
 
 
 

 


 
  


 
 
او با  کارهایش  همه را  کلافه می‌کرد!

او  مردمش را  هم کلافه کرده بود........
 
رییس جلسه مجمع عمومی سازمان ملل را  هم کلافه کرده!!

 
 
  
 
 

 


 
 
 و  وقتی رییس مجمع عمومی سازمان ملل،

به او می‌گوید وقت سخنرانی شما تمام شده،

قذّافی،  برگه‌ی نوشته را  به صورتش پرتاب می‌کند!!
 
 
 
 
 
 


 
 
او با باطل کردن قانون اساسی لیبی

مردم را  مجبور  می‌کرد  تا  از  "کتاب سبز" خودش پیروی کنند!!
 
 
 
 
 
 
 


 
 

 


 
فکر می‌کنید این چیه؟!

بله، این "پرچم سبـز  لیبی" در زمان قذّافی است!

پرچمِ  ساختگی!!!



 
 
 
 
 
 
در حالی که پرچم اصلی لیبی این است:

 
 
 
 
 
 
 
 .
 .
 
 .
 

 
 .
 
 
 
کشورهای غـربی و آمریکا

هوای قذّافی را  داشتند،

تا  به‌جای آن،  "نفت لیبی" را  داشته باشند..!!
 
امـّا همین کشورها  بعد از سرنگونی قذّافی، او را  رها کردند!!!

 

 
به نظر شما 

 آیـا   کشورهای غربی، قابل اعتماد هستند؟؟؟؟؟!!!
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
در روزهای آخر،

قذّافی نامه‌ای به "برلوسکونی" نخست وزیر ایتالیا نوشت که:

"سیلویو"ی عزیز! کاری کن که بمباران اروپایی‌ها  قطع شود!..

...

درحالی که وقتی قذّافی کشته شد،

برلوسکونی، اوّلین نفری بود که مرگ او را  تبریک گفت!!!!!
 
 
 
 
 

 

 


 
 
 
 
 
 این شخص، "سارکوزی" رییس جمهور فرانسه است

...همو  که وقتی سرهنگ سقوط کرد، گفت که من با او   هیچ ملاقاتی نداشتم!!!!!!!
 
قذّافی، در روزهای آخر فاش کرد که:

"سارکوزی، با  پول‌های من به رییس جمهوری فرانسه رسید"...!!

 


 

اروپایی‌ها در  روزهای آخر، خیلی در حقّ قذّافی "نـــامــردی" کردند؛

اون‌ها  در  مواقع حسّاس، خیلی نامردی می‌کنند!..
 
 
 
 
 
 
 
 

 


 
"تونی بلـِر"  نخست وزیر پیشین انگلیس

معروف به روباه خون‌آشام..!

"بلـر"  دوست قذّافی بود؛ امّا وقتی سقوط کرد، گفت:

 من در کنار مردم لیبی هستم!!!!!!
 
راستی چرا  اینقدر  روباه‌صفتـی و  دروغ؟؟؟


 
 
 
 
 

 


 
 
این عکس‌ها در  فاصله‌های زمانی متفاوت گرفته شده اند؛

پس این دیدارها  چندین و  چندبار اتّفاق افتاده است...! 
 
 
 
 
 

 


 
 
 
 
 
 بعد از سقوط قذّافی

 میلیاردها دلار از پول  قذّافی و  مردم لیبی،

در بانک‌های اروپا  و  آمریکا

بلوکه شد!!!
 
 
 
 
 
 
 
 
اوباما رییس جمهور آمریکا، ساعت‌ها با  قذّافی خوش و بش می‌کرد،
امـّا وقتی قذّافی کشته شد، گفت:
خوشحالم که مردم لیبی از  شـرّ  قذّافی خلاص شدند!!!!!

 
 
 

 
  

 


 
 
 
 
 
 
 
 


 
در اوج جنگ داخلی در لیبی

سرهنگ برای لجاجت با مخالفین، بازی شطرنج را  ترتیب داد!!!!


 
 
 
 

 


 
 
 
او  مردمش  را  دوست نداشت!

پس اونها  را  می‌کشت!!.....
 
 
 
 
 
 

 


 
 گاهی هم  مردمش  را  آتش می‌زد..!!
 
 
 
 

 

 


 
 
 
آیا همه‌ی این کشته‌ها توسّط قذّافی کشته شده اند؟؟؟
...

نه؛ مردم بیچاره میان  ۲ قیچی قذّافی و  "نـاتـو"  گیر کرده بودند!

(ناتو  یعنی:  آمریکا و  اروپا)
 
 
 
 

 


 
 
مردم بدبخت لیبی،

هم توسـّط قذّافی کشته می‌شدند،

و  هم  هواپیماهای "آمریکا و   سازمان ناتو"   آن‌ها را  بمبارن می‌کردند!!!!!
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
راستی تا حالا  به این فکر کرده‌اید که:

چرا  اروپا و  آمریکا، خودسرانه هروقت دلشون خواست،

کشورهای اسلامی و  مردم مسلمان را 

به خاک و  خون می‌کشند؟؟؟!!!

این هم نتیجه‌اش:
 
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
و  این هم جنازه‌های مرده بیگناه!


 
 
 
 
 .
.
.
.
.
.
.
 .
  
 
 


...و   بالاخره


شاه شاهان آفریقا  کیش شد!!!
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
شاه شاهـان آفریقا،

به جای قصـر  خودش،

در سوراخی مخفی شده بود!!
 

 

 

 
 
 
 
 
او موقعی که اسیر شد،


التماس می‌کرد که مرا  نکشید!!!...

 
 
 
 

 


 
 
 
حیف از قذّافی...

کاش خودش را این‌گونه  نابود نمی‌کرد......
 
 
 
 
 
 
 
 
 
حیف از قذّافی...



 
 
 
 
 

 


 
 
 
.....و  پایان  دوران  ۴۲  ساله‌ی دیکتاتور؛

دیکتاتوری که مورد حمایت آمریکا و  غرب بود!

امـّا  آمریکایی‌ها  او را  تنهـا گذاشتند!!!!!
 
 

 


 
 
 
 
 
 
 
جسد قذّافی در سردخانه؛

ثروتمندترین فرد قارّه‌ی آفریقا،

اکنون تنهای تنها........


 
 
 
 
 
 

 

 

 


 
راستی چقدر سرنوشت دیکتاتورها  به هم شبیه است؟

و  هیچکدام هم  عبرت نمی‌گیرند؟؟!!!........
 
 
 
 
 

 

 

 

 


 
ناراحتِ این نیستیم که دیکتاتور  سقوط کرد؛ که اتّفاقاً مسروریم؛

بحث بر این است که کسانی باید سقوط می‌کردند که

باعث ایجاد این دیکتاتوری شدند..

کسانی که قذّافی و  غیر قذّافی براشون فرق نمی‌کند؛

بلکه فقط دلشان برای نفت لیبی می‌سوزد..

نفت لیبی، یا  سرمایه‌های ملّت‌های مسلمان...

همان‌هایی که وقتی یک رهبر قدرتمند مسلمان مثل "سرهنگ قذّافی" سقوط می‌کند،

خوشحال ‌می‌شوند و  جشن می‌گیرند!!!!!!!

به امید سقوط آن‌ها............
 
...

 
این، وعــده‌ی خـداسـت...

که ظلـم باقی نمی‌مانــد.......
 
 
 
 


 
 سعیــد جـرّاحــی ۲۹/۷/۹۰
 
 
 
 

 


موضوعات مرتبط: سیاسی
برچسب‌ها: انقلاب‌های خاورمیانه
[ جمعه بیست و نهم مهر ۱۳۹۰ ] [ 15:24 ] [ انجمن جلال آل احمد ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

این وبلاگ، از  همه ی  دوست‌دارانِ اندیشه های ناب "جلال‌آل‌احمد" و  نیز  همه ی  آن‌هایی که معتقد به آزاداندیشیِ سالم و  منطقی هستند، دعوت به همکاری می‌کند؛

...نیز  از صاحب‌نظرانی که به "نقد" عالمانه اعتقاد دارند.

امـّا  چرا  از  هر دری، سخنـی؟!
باید بگویم که «جلال بزرگ» از هیچ چیز در اطرافش، غافل نبود؛ و  از هیچ نکته‌ای فروگذار نکرد؛
چون که او  «درد دین و جامعه» را  با هم داشت...

ما نیز  به تبعیـّت از آن «روشنفکر جهان‌دیده»، از همه چیز  سخن خواهیم گفت...





امکانات وب
روزنامه پیشخوان در وبلاگ روزنامه آمار خصوصی آمار

جاوا اسكریپت

قفل صفحه