چهل و نه؛ چهل و هشت؛ چهل و هفت ...
رانندۀ عصبانی که نتواتسته بود به موقع ماشین را از چراغ زرد ردّ کنه گفت:
"این چراغ لعنتی چقدر دیر سبز میشه"؟!
بعد با مشت راستش روی فرمان کوبید و با عصبانیت زمزمه کرد:
" اگه بتونم قبل از ساعت 6 خودمو برسونم سر خطّ، میتونم یه کورس دیگه مسافر بیارم بالا.
اونوقت، از اون طرف هم میذارن مسافر ببرم؛ وگرنه شیف عصر که راه بیفته، دیگه ما رو تو خطّ راه نمیدن!"
.
.
.
شش؛ پنج؛ چهار ...
دخترک فال فروش، دوست گل فروشش را از بین ماشینها صدا کرد: "سارا! بیا داره سبز می شه!"
سارا نگاهی به چراغ راهنمایی وسط چهارراه انداخت؛
و در حالیکه داشت خودش را به دوستش می رساند، گفت:
"این چراغ چقدر زود سبز می شه! نمیذازه آدم کاسبی کنه!"
.
.
دو دختر در سکوی چراغ راهنمایی وسط چهار راه، کنار آقای پلیس پناه گرفتند...
راننده ی مبهوت شروع به حرکت کرد.
+ و همه به دنبال یک لقمه نان.
