پـند یک پدر  به دخترش

خیلی خیلی زیباست:

مردی بود قرآن میخواند و معنی قرآن را نمیفهمید.

دختر کوچکش از او پرسید چه فایده ای دارد قرآن میخوانی بدون اینکه معنی آن را بفهمی؟

پدر گفت این سبد را بگیر و از آب دریا پر کن و برایم بیاور !

دختر گفت : غیر ممکن است که آب در سبد باقی بماند.

پدر گفت امتحان کن. دخترم.

دختر سبدی که در آن زغال میگذاشتند گرفت و رفت بطرف دریا و امتحان کرد .

سبد را زیر آب زد و به سرعت به طرف پدرش دوید؛

ولی همه آبها از سبد ریخت و هیچ آبی در سبد باقی نماند.

پس به پدرش گفت که هیچ فایده ای ندارد .

پدرش گفت دوباره امتحان کن. دخترکم .

دختر دوباره امتحان کرد ولی موفق نشد که آب را برای پدر بیاورد.

برای بار سوّم و چهارم هم امتحان کرد؛.. تا اینکه خسته شد و به پدرش گفت که غیر ممکن است...

پس پدر به. او گفت سبد قبلا چطور بود؟

اینجا بود که دخترک متوجه شد؛ و به پدرش گفت:

بله پدر قبلا سبد از باقیمانده های زغال کثیف و سیاه بود؛ ولی حالا سبد پاک و تمییز شده است.

پدر گفت: این حداقل کاری است که قرآن برای قلبت انجام میدهد.

پس دنیا و کارهای آن، قلبت را از کثافتها پر میکند،

خواندن قرآن همچون دریا سینه ات راپاک میکند؛ ...حتی اگر معنی آنرا ندانی...

= قران بخوان حتی یک آیه.

ارسال: مهدی جعفری