.
دکتر محمّدعلی اسلامی ندوشن
.
در سال ۱۳۰۴ در ندوشن یزد به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را نخست در مدرسه ناصرخسرو ندوشن، سپس مدرسه‌ی خان یزد، و دبیرستان را در دبیرستان ایرانشهر یزد گذراند.
آنگاه برای ادامه‌ی تحصیل در سال ۱۳۲۳ به تهران عزیمت کرد و بقیه‌ی دوره‌ی متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند، سپس برای ادامه‌ی تحصیل وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و به دریافت لیسانس توفیق یافت و سپس ادامۀ تحصیلات عالیه...
محمّدعلی اسلامی ندوشن در خانواده‌ای با بضاعت متوسّط به دنیا آمد، پدرش خیلی زود وفات یافت و او ناگزیر شد که روی پای خود بایستد. وی از حدود ۱۲ سالگی سرودن را آغاز کرد و پس از آمدن به تهران در دوران دبیرستان، حرفه‌ای‌تر شعر می‌گفت. وی در این زمان بعضی از قطعه شعرها را در مجله‌ی سخن منتشر می‌کرد.
فعّالیّت‌های اسلامی ندوشن در دوران تحصیلات در اروپا، بیشتر آشنایی با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانی‌های دانشگاه سوربن بود و به جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پایان‌نامه‌ی دکترایش چیز دیگری ننوشت.
دکتر شیرین بیانی استاد تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده‌ی چندین کتاب تاریخی، همسر محمدعلی اسلامی ندوشن است.
محمدعلی اسلامی ندوشن در سال ۱۳۳۴ پس از بازگشت به ایران ، چند سال در شغل قاضی دادگستری خدمت کرد. وی پس از ترک خدمت در دادگستری، به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی، از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه‌ی عالی ادبیات، مدرسه‌ی عالی بازرگانی و مؤسسه‌ی علوم بانکی پرداخت.
در سال ۱۳۴۸ به دعوت پروفسور فضل‌الله رضا (رئیس وقت دانشگاه تهران) به همکاری با دانشگاه تهران دعوت شد و براساس تألیفاتی که در زمینه‌ی ادبیات انتشار داده بود، جزو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدریس نقد ادبی و سخن سنجی، ادبیات تطبیقی، فردوسی و شاهنامه، شاهکارهای ادبیات جهان در دانشکده ادبیات و تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران را در دانشکده‌ی حقوق برعهده گرفت و تا سال ۱۳۵۹ که به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه داشت و در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکترای ادبیّات به تدریس مکتب‌های ادبی جهان می‌پرداخت.
وی بیشتر اوقات خود را صرف در تحقیق آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرده و آثارش در مجلات پیام نو، سخن، یغما، راهنمای کتاب و نگین چاپ شده است.
محمدعلی اسلامی ندوشن ، برخی از آثار خود را با امضای مستعار «م. دیده ور» چاپ و منتشر ساخته است. کتاب «ابر زمانه و ابر زلف» در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد.
دکتر ندوشن در مدت ۵۰ سال بیش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشته‌ی تحریر درآورده است.
تأسیس فرهنگسرای فردوسی و انتشار فصل‌نامه‌ی هستی از اقدامات او در زمینه‌ی اعتلای فرهنگ و ادب فارسی است.
.
.
برخی از کتاب‌های دکتر محمّدعلی اسلامی ندوشن:
ماجرای پایان‌ناپذیر حافظ
چهار سخنگوی وجدان ایران
تأمّل در حافظ
زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه
داستان داستان‌ها
سرو سایه فکن
ایران و جهان از نگاه شاهنامه
نامه‌ی نامور
ایران را از یاد نبریم
به دنبال سایه‌ی همای
ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوّم
سخن‌ها را بشنویم
ایران و تنهایی‌اش
ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟
مرزهای ناپیدا
شور زندگی (وان گوگ)
روزها (زندگینامه - در سه جلد)
پنجره‌های بسته
ابر زمانه و ابر زلف
افسانه‌ی افسون
دیدن دگرآموز، شنیدن دگرآموز (گزیده‌ی شعرهای اقبال لاهوری)
جام جهان‌بین
آواها و ایماها
ناردانه‌ها
گفته‌ها و ناگفته‌ها
صفیر سیمرغ
آزادی مجسّمه ("نقد" اجتماعی آمریکا)
در کشور شوراها (شوروی)
کارنامه‌ی سفر چین
پیروزی آینده‌ی دموکراسی
ملال پاریس و گل‌های بدی (گزیده‌ای از شعر و نثر شارل بودلر، شاعر فرانسوی قرن نوردهم است.)
بهترین اشعار لانگ فلو
آنتونیوس و کلئوپاترا
صفحه‌ای از تاریخ ایران و یونان در بستر باستان
نوشته‌های بی‌سرنوشت
یگانگی در چندگانگی
فرهنگ و شبه فرهنگ
هشدار روزگار
کارنامه‌ی چهل‌ساله
باغ سبز عشق
.
گردآوری: سعید جرّاحی 18/آذر/1402
.
.
این پست را هم ببینید : 
اینجـا
.
.
موضوعات مرتبط:
ادبیـّات
